İstanbul Büyükşehir Belediyesi’ne bağlı, İstanbul Şehir Tiyatroları’nda son dönemde dikkat çeken atamalar gerçekleşti.
Şehir Tiyatroları Müdürü Salih Efiloğlu sessiz sedasız görevden alındı. Efiloğlu’nun yerine ise Necip Sedat Çakır getirildi. Çakır’ın müdürlüğü getirilmesi tartışma başlattı. İddialara göre; belediyede mamur olarak işe başlayan Çakır fakülte mezunu değildi ve müdürlüğü atanması yönetmeliğe aykırıydı. Bu eleştirilere, “atamanın vekaleten yapıldığı” yanıtı verildi.
Çakır hakkındaki bir başka eleştiri ise “bir sağlık memurunun Şehir Tiyatroları’nın başına neden geçirildiği”ydi. Bu soru yanıtsız kaldı…
Salih Efiloğlu görevden alındıktan sonra müdürlüğe adı geçen kişi müdür yardımcılarından Vahit Özkardaş’tı. Yüksek mimar ve sahnelerden sorumlu müdür yardımcısı olan Özkardaş yerine Necip Sedat Çakır müdür yapılınca, ilk iş Özkardaş’ı kurum binasından uzaklaştırdı, depo sorumlusu yaptı.
ATAMANIN ARKASINDAKİ İSİM
Şehir Tiyatroları kulislerinden edinilen bilgilere göre; Necip Sedat Çakır’ın atanmasının arkasında, Cüneyt Arda Pamuk isimli biri var. AKP’li isimlere yakın olduğu öğrenilen Pamuk’un, söz konusu atama için çalışma yaptığı, ilişkide olduğu AKP’li isimlerden bu atamayı istediği konuşuluyor.
Pamuk’un Şehir Tiyatroları’nın müdürlük binasında odası, asistanı ve kurum tarafından tahsis edilmiş makam aracı bulunuyor.
105 YILLIK KURUMUN TEK DANIŞMANI
105 yıllık geleneği olan Şehir Tiyatroları’nın tarihinde hiçbir zaman bir danışmanlık makamı olmadı ancak, İlkokul mezunu olduğu belirtilen Cüneyt Arda Pamuk, Şehir Tiyatroları’nda “Müdür danışmanı”, “Sanat danışmanı” gibi unvanlar kullanıyor. Yönetim şemasında müdür yardımcılarının da üstünde yer alıyor.
Cüneyt Arda Pamuk, Şehir Tiyatroları’nın düzenlediği birçok turneye de katılıyor. Böylelikle harcırah ve yol parasından da faydalanıyor.
AKP’LİLERE YAKIN OLMAK ÖLÇÜ MÜ
Sonuç olarak, 105 yıllık geleneğe sahip Darülbedayii, liyakatsiz isimlere teslim edildi. Atamaların hangi kriterlere göre yapıldığı bilinmiyor ancak yaşananlara bakıldığında, AKP’li isimlere yakın olmak bir kültür kurumunun başına geçmek için yeterli görülüyor. Bu isimlere devletin kasasından her ay maaşları yatırılıyor, kiralanan makam arabalarını kullanıyorlar…
