Anayasa Mahkemesi, emekli Orgeneral Çetin Doğan’ın Balyoz davası sürecinde bir gazete aleyhine açtığı tazminat davasının reddedilmesi üzerine yaptığı bireysel başvuruyu kabul etti. Yüksek Mahkeme kararın gerekçesinde, söz konusu gazetede çıkan haberlerin dayanağı olarak gösterilen dijital belgelerin birçok zamanmekân çelişkisi içermesi de dikkate alındığında, bir kısmının sahte olduğunun kesin olarak belirlendiğini ifade etti.
Emekli Orgeneral Çetin Doğan, Balyoz davası kapsamında gerçek dışı suçlamalar içeren yayınlar ile başta kendisi olmak üzere birçok emekli ve muvazzaf askerin toplum önünde küçük düşmelerinin amaçlandığı ve kişilik haklarına saldırıda bulunulduğu iddiasıyla bir gazete ve gazete yetkilileri aleyhine tazminat davası açmıştı. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin davayı ret kararı temyiz edilmiş, ancak Yargıtay kararı onamıştı.
Çetin Doğan’ın başvurusu üzerine kararı görüşen Yüksek Mahkeme, Anayasa’nın 17’nci maddesinde güvence altına alınan şeref ve itibar hakkının ihlal edildiğine karar verdi.
‘BİR KISMI SAHTE VE ŞÜPHE OLUŞTURUYOR’
Kararda, haberlerin kaynağı olduğu iddia edilen belgelerin tamamının dijital deliller olduğu belirtilerek, şu satırlara yer verildi: “Söz konusu belgeler arasında haberi yapan gazeteci tarafından iddia edildiği üzere başvurucunun imzasının olduğu bir belge bulunmadığı gibi ıslak ya da elektronik imzalı hiçbir belgenin de var olmadığı görülmüştür. Yine başvurucunun iddia ettiği gibi haberlerin dayanağı olarak gösterilen dijital belgelerin birçok zamanmekân çelişkisi içermesi de dikkate alınarak bir kısmının sahte olduğu kesin olarak belirlenmiş, bir kısmının sahteliği konusunda ise şüphe oluştuğu belirtilmiştir.”
‘İTİRAZLARI DEĞERLENDİRİLMEDİ’
Gerekçede, başvuru konusu davaya bakan ilk derece mahkemesinin, haberlerin kaynağı olan belgelerin niteliği ve delil değerine ilişkin olarak, Çetin Doğan tarafından ileri sürülen hiçbir itirazı karşılamadığı ve Doğan’ın iddiaları ile ilgili hiçbir değerlendirmede bulunmadığı kaydedildi. Gerekçede şu ifadeler yer aldı: “İlk derece mahkemesi yalnızca haberler üzerine bir ceza soruşturması başlatılmasını da göz önüne alarak haberlerin görünür gerçeğe uygun olduğunu ifade etmiştir. Oysa haberlerin yayımlanmaya başladığı dönemde söz konusu gazetecinin birtakım belgeler ele geçirmesi ve bunları haber yapmış olması dışında bir görünür gerçeklik bulunmamaktadır. Üstelik bu belgelerin 2003 yılında planlandığı iddia edilen bir darbe hazırlığına ilişkin olduğu göz önüne alındığında, haberin güncel değeri nedeniyle gazetecinin olgusal isnatlara ilişkin araştırma yükümlülüğünü ikinci plana atmasını mazur gösterebilecek bir durumun da bulunmadığı anlaşılmıştır.”
