Türkiye’nin en ilginç politikacısı olan Doğu Perinçek’in Rusya’daeakademik eğitim gören oğlu siyaset bilimci Mehmet Perinçek, döviz fiyatındeki dengesizliği operasyon değil de piyasa ekonomisine bağlaması dikkat çekti. İran’ın kara propaganda aracı olan Tahran Times’e konuşan Perinçek, “Türk lirasının ABD doları karşısındaki düşüşünden liberal politikaları” sorumlu tutuyor.
Mehmet Perinçek, Tahran Times’a “Türkiye’nin lira çöküşünün en önemli nedenlerinden biri Türkiye’de uzun yıllardır uygulanan neoliberal politikalar” dedi.
Liberal politikalar Türkiye’nin üretici güçlerini yok ederken, Türkiye ekonomisini de sıcak paraya ve dolara bağımlı hale getirdi.
Türkiye bir kez daha döviz krizinin sancılarını yaşıyor. Lira, bu yıl ABD doları karşısında değerinin yüzde 40’ından fazlasını kaybetti ve onu tüm gelişen piyasa para birimleri arasında en kötü performans göstereni yaptı.
Sadece Kasım ayında lira, dolar karşısında değerinin yaklaşık yüzde 30’unu kaybetti – onu para birimi çöküşü bölgesine iyice soktu.
“İhtiyacınız olan ürünleri ve malları kendiniz üretemiyorsanız, bunları dışarıdan temin etmeniz gerekiyor. Bu da dünyada rezerv para birimi olarak kullanılan doları kendi ulusal para biriminiz karşısında daha da değerli kılıyor” dedi.
Ayrıca Türkiye pazarında doların hakimiyeti, yabancı güçlerin Türkiye ekonomisine karşı operasyonlar yapmasına olanak sağlıyor” dedi.
Perinçek’in Tahran Times’da yayımlanan röportajını virgülüne dokunmadan yayımlıyoruz:
S: Türk lirasının ABD doları karşısında yeni bir dip seviyeye düşmesinin temel nedenleri nelerdir?
C: Türkiye’nin lira çöküşünün en önemli nedenlerinden biri Türkiye’de uzun yıllardır uygulanan neoliberal politikalar. Liberal politikalar Türkiye’nin kendi üretici güçlerini yok ederken, Türkiye ekonomisini de sıcak paraya ve dolara bağımlı hale getirdi. İhtiyacınız olan ürün ve malları kendiniz üretemiyorsanız, bunları dışarıdan temin etmeniz gerekir. Bu da dünyada rezerv para birimi olarak kullanılan doları kendi ulusal para biriminiz karşısında daha da değerli kılıyor. Ayrıca Türkiye pazarında doların hakimiyeti, yabancı güçlerin Türkiye ekonomisine karşı operasyonlar yapmasına olanak sağlıyor.
S: Erdoğan para birimi çöküşünü ekonomik bir savaş olarak mı tanımladı? Bunun bir savaş olduğunu mu düşünüyorsun? Eğer öyleyse, kim Türkiye’nin ekonomisini baltalamak ister?
C: Evet, bu ekonomik bir savaş çünkü ABD doları silah olarak kullanıyor. Bu silahla dolara bağımlı hale gelen ülkelerin ulusal ekonomilerini çökertiyor ve teslim olmalarına zemin hazırlıyor. Türkiye’deki bu gelişmeler, ABD’nin yürüttüğü ekonomik operasyonla doğrudan ilişkilidir.
Türkiye, Washington’un Suriye, Doğu Akdeniz, Ege ve Güney Kafkasya’daki planlarına direniyor ve hatta bozuyor. Çünkü son 56 yılda Türkiye’nin Atlantik’ten kopması ve Avrasya’daki yerini alması bölgedeki dengeleri açıkça değiştirmiştir. Bu nedenle ABD’nin bölgemizdeki planlarının başarısı Türkiye’nin diz çökmesine ve parçalanmasına bağlıdır. Bunu sağlamanın tek yolu dolar operasyonları ile Türkiye ekonomisini tamamen felç etmektir.
ABD’NİN İNSANLIK SUÇUNE DÖNÜAŞEN UYGULAMALARINA YUPTIRIM UYGULANMALI
S: İran ve Lübnan gibi bölgedeki diğer bazı ülkeler de para birimlerinde düşüşe tanık oldu. Senin görüşün nedir?
C: ABD sadece füzeleri ve bombaları silah olarak kullanmıyor. ABD’nin en büyük silahlarından biri ekonomik yaptırımlardır. Washington, ekonomik yaptırımlar yoluyla Amerikan düzenine uymayan ülkeleri cezalandırıyor.
Bu yaptırımların insanlık dışı boyutu da görülmelidir. Milyonlarca insan bu yaptırımlar nedeniyle en temel ihtiyaçlarını bile karşılayamamaktadır. Bu, yaptırım politikasının en acımasız yönlerinden biridir.
Aslında cezalandırılan sadece o ülkelerin hükümetleri ve halkları değildir. Bütün dünya bundan muzdarip. Çünkü ABD’nin yok etmek istediği ülkelerle ticaret yapan başka ülkeler var. Örneğin İran’a uygulanan yaptırımlar Türkiye’yi de vurdu ve Türk üreticilere zarar verdi. Ya da Türkiye, İran’dan ucuz enerji alma fırsatından mahrumdur. Öte yandan Almanya, Rusya’ya uygulanan yaptırımlardan en fazla zarar gören ülkelerden biri.
Bu nedenle Amerikan yaptırımları sadece uygulandığı ülkeleri değil tüm dünyayı yok etmektedir.
S: Türkiye, son günlerde Erdoğan’ın politikalarına karşı protestolara tanık oldu. Bu protestoların ülkedeki yansımaları nelerdir? Erdoğan’ın politikalarında bir değişiklik bekliyor musunuz?
C: Dediğim gibi ABD, dolar silahıyla ülke ekonomilerini çökertmeyi, sonra da halkın memnuniyetsizliğini kullanarak renkli devrimler düzenlemeyi amaçlıyor. İran ve Venezuela gibi ülkelerde bu planları uygulamak istediler. Ancak başarısız oldular. Türkiye’de de başarısız olacaklar.
Ancak Erdoğan hükümeti ABD’ye böyle bir fırsat vermemelidir. Türk ekonomisinin dolara bağımlılığından bir an önce kurtulması; sanayiciden köylülüğe kadar Türk üreticilerini desteklemek; Türkiye’nin kaynaklarını kiraya değil üretime ayırmak; basit yaşamı benimseyen, israfa son veren devlet yöneticilerine ihtiyaç vardır. Ama hepsinden önemlisi devlet planlaması ve devletin ekonomideki etkinliğidir.
Bunlar yapılırsa ABD Türkiye ekonomisine müdahale etme şansını kaybedecek ve halkın memnuniyetsizliğinin dış güçler tarafından kendi amaçları için kullanılması engellenecektir.
S: Bölge ülkeleri bu zorlu dönemi geçmek için nasıl el ele verebilir?
C: Her şeyden önce doların hakimiyeti sona ermeli. Bölge ülkeleri dolar ile her ticaret yaptıklarında ABD’ye kaynak aktarıyor. Ve ABD’ye ekonomilerine müdahale etme fırsatı veriyor. Bölge ülkeleri kendi aralarında ulusal para birimleriyle ticaret yapmalıdır.
ABD’nin insanlık suçuna dönüşen yaptırımları uygulanmamalı ve hatta ortak pazarlar kurularak bölge ekonomisi canlandırılmalıdır. Ayrıca bölgesel ticareti geliştirecek ulaşım ve enerji yollarının açılması da çok önemli.
Bölge ülkeleri işbirliği ile bölgesel barış ve enerji güvenliğini sağlamalıdır. Bölge ülkeleri arasındaki çatışmalar veya ülkelerdeki iç savaşlar bölge ekonomisine en büyük zararı vermektedir. Bu açıdan bölge ülkeleri de ABD provokasyonlarına karşı durmalıdır.
Pandemi süreci, neoliberal ekonominin dünyada iflas ettiğini de açıkça göstermiştir. Öte yandan Batılı iktisatçılar bile dünya ekonomisinin merkezinin Atlantik’ten Avrasya’ya kaydığını kabul ediyor. Dolayısıyla bölge ülkelerinin bir araya geldiklerinde ekonomik sorunlarını çözmemeleri için hiçbir neden yok.
